opaski żydowskie – od 1 grudnia 1939 roku na terenie Generalnego Gubernatorstwa wszyscy Żydzi powyżej 12 roku życia byli zobowiązani pod karą więzienia do noszenia na prawym ramieniu białej opaski z niebieską gwiazdą Dawida. Na terenach wcielonych do Rzeszy (Śląsk, Wielkopolska, Pomorze) oraz na ziemiach wschodnich zajętych w 1941 roku Żydów zmuszano naszywania na ubranie żółtych gwiazd Dawida lub żółtych łat na piersiach i plecach. Oznakowanie miało za zadanie izolację Żydów od reszty społeczeństwa, ułatwienie wyłapywania Żydów do prac przymusowych oraz egzekwowania innych zarządzeń antyżydowskich, jak np. zakaz chodzenia po niektórych ulicach, parkach, jeżdżenia koleją, itp. Hasło powstało w ramach projektu Zapisywanie świata żydowskiego w Polsce, którego autorką jest Anka Grupińska, znana polska dziennikarka i pisarka, specjalizująca się w najnowszej historii Żydów polskich. Projekt ten, zainicjowany w 2006 roku przez Muzeum Historii Żydów Polskich, polega na rejestrowaniu rozmów z polskimi Żydami wszystkich pokoleń.
Od 1 grudnia 1939 r. osoby pochodzenia żydowskiego miały obowiązek noszenia na prawym przedramieniu opaski z Gwiazdą Dawida. Ograniczenia narastały z każdym tygodniem. Władze okupacyjne
22 lipca 1942 r. Niemcy rozpoczęli operację o kryptonimie „Grossaktion Warschau”. Pod tym eufemizmem kryły się masowe wywózki Żydów z warszawskiego getta do obozu zagłady w Treblince, gdzie mordowano ich w komorach gazowych. W ciągu zaledwie dwóch miesięcy, w bydlęcych wagonach wywieziono ok. ćwierć miliona ludzi. W przedwojennej Warszawie mieszkała największa w Europie społeczność Żydów. Liczyła ona ponad 350 tys. osób, co stanowiło ok. jednej trzeciej ówczesnej populacji stolicy naszego kraju. Mur wokół getta w Warszawie powstał wiosną 1940 r. Piekło warszawskich Żydów rozpoczęło się tuż po zajęciu miasta przez wojska niemieckie, co nastąpiło 1 października 1939 r. Kilka dni później okupant wydał szereg zarządzeń przeciwko nim, np. zablokowano należące do nich konta bankowe i depozyty, wprowadzono przymus pracy dla wszystkich między 14. a 60. rokiem życia, zamknięto synagogi czy nakazano nosić opaski z gwiazdą Dawida. Stopniowo wprowadzano także ograniczenia przemieszczania się Żydów, których kulminacją było zamknięcie ich w getcie wiosną 1940 r. Otoczony murem obszar został utworzony w północnej części Warszawy.
Opaski żydowskie. opaski żydowskie – od 1 grudnia 1939 roku na terenie Generalnego Gubernatorstwa wszyscy Żydzi powyżej 12 roku życia byli zobowiązani pod karą więzienia do noszenia na prawym ramieniu białej opaski z niebieską gwiazdą Dawida.
gwiazda DawidaJakie jest znaczenie gwiazdy Dawida? Dlaczego jest symbolem Judaizmu? Co składa się na nią i jaki ma przekaz? Wiele osób zadaje sobie to pytania, gdy zauważy ten popularny znak. Coraz szerzej poruszane są dyskusje na temat dlaczego gwiazda Dawida stała się bardziej rozpoznawalnym symbolem Judaizmu niż Gwiazdy DawidaGwiazda Dawida (Magen Dawid) nazywana jest również Tarczą Dawida. Kształt ma heksagonu, składają się na nią dwa symbole, które nakładają się tak, że gdy złączą się w całość oznaczają kabalistyczną Jednię, która zawiera w sobie nierozerwalną Dwójnię. Dolne i górne trójkąty Gwiazdy Dawida oznaczają szczyty dwóch symbolicznych piramid, które się nakładają. Trójkąt, który skierowany jest wierzchołkiem do góry oznacza symbol boskiego pierwiastka władzy, podstawa tego pierwiastka wspiera się na zieli, a kąt ostry wskazujący ku górze ma pochodzenie władzy królewskiej, więc ma boskie pochodzenie. Drugi trójkąt kieruje swój szczyt ku ziemi i to oznacza spływanie mocy niebiańskiej na świat podksiężycowy i można się dopatrywać moc kapłana, która jest ustalona w niebie i sięga ku również teoria, w której Gwiazda Dawida z zachodzącymi na siebie trójkątami jest znakiem monoteistycznej wiary i oznacza Imie Boga JHVH.„znak utwierdza święte Imię Jego na wieki”Inna przepowiada, że Gwiazda Dawida ma w sobie zawarty cały alfabet hebrajski. Kolejna uważa ją za geometryczny zapis energo-magiczny właściwości istnienia Człowieka w świecie Bożym. Istnieje więc wiele teorii na temat symboliki czerwonej Gwiazdy Gwieździe Dawida napisał Alfred Grotte, człowiek, który zasłynął z budowania synagog:„Kiedy w XIX wieku przystąpiono do budowy wyróżniających się pod względem architektonicznym synagog, większość nieżydowskich architektów starała się stawiać te domy kultu według modelu konstrukcji kościołów. Sądzili oni, że muszą poszukiwać symbolu, który odpowiadałby symbolowi kościołów, i wtedy zetknęli się z heksagonem. Wskutek całkowitej bezradności (nawet uczonych teologów żydowskich), jeśli chodzi o materię symboliki żydowskiej, gwiazdę Dawida wyróżniono jako namacalny emblemat judaizmu. Ponieważ jej geometryczny kształt dawał się z łatwością wykorzystać do wszystkich celów strukturalnych i ornamentalnych, przeto od przeszło trzech pokoleń stało się faktem, już uświęconym przez tradycję, że gwiazda Dawida jest dla Żydów takim samym świętym symbolem, jak krzyż i półksiężyc dla innych wierzeń monoteistycznych” ( i R. Lomas „Klucz Hirama” ).Są również osoby, które przypuszczają, że Gwiazda Dawida nie ma wiele wspólnego z biblijnym królem Dawidem, a że jest starszy. Część osób uważa, że jest ona symbolem planety Saturn, ponieważ jej symbolem była sześcioramienna gwiazda a Izraelici jej kult przejęli od wszystko Gwiazda Dawida oznaczała i oznacza dla wielu ludzi symbol, który mówi o jedności Nieba z Ziemią co daje im ochronę. Z tego powodu heksagram uznawany jest za symbol ochrony. Nawet żydowska tradycja mówi, że żołnierze którzy służyli królowi Dawidowi nosili na tarczach podczas bitew heksagram, aby w ten sposób być zapewnionym o jedności Ziemi z Niebem i być pewnym Bożej opieki.
. 388 424 395 143 233 275 491 350