tobogan (ang. toboggan z kanadyjskiego fr. tabagan z języka Indian Algonkinów) 1. płaskie, lekkie sanki z cienkich desek zagiętych z jednego końca, używane w ratownictwie górskim do transportowania rannych. 2. sanki Indian kanadyjskich składające się początkowo z jednej, potem dwu pogiętych płóz połączonych rzemieniem Hasło opracowano na podstawie „Słownika Wyrazów Obcych” Wydawnictwa Europa, pod redakcją naukową prof. Ireny Kamińskiej-Szmaj, autorzy: Mirosław Jarosz i zespół. ISBN 83-87977-08-X. Rok wydania 2001. Powiązane hasła
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie szkoleń w ratownictwie wodnym (Dz.U. z dnia 2 lipca 2012 r.) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 września 2021 r. w sprawie kwalifikacji przydatnych w ratownictwie wodnym (Dz. U. z dnia 29 września 2021 r.).
Zgodnie z art. 29 Ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437 minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje nadzór nad ratownictwem górskim i wodnym. Zadania w zakresie nadzoru nad ratownictwem górskim Minister Spraw Wewnętrznych realizuje na podstawie zapisów ustawy o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, która weszła w życie od początku 2012 roku. Do ustawy zostały wydane następujące akty wykonawcze: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 19 stycznia 2012 roku w sprawie dopuszczalnego obciążenia narciarskiej trasy zjazdowej, sposobu jego obliczania oraz szczegółowych warunków oświetlenia zorganizowanych terenów narciarskich (Dz. U. z 2012 roku, poz. 102), Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 129 grudnia 2011 roku w sprawie określenia wzorów znakóo nakazu, zakazu, informacyjnych i ostrzegawczych stosowanych do oznakowania w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. Nr 295, poz. 1751), Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 grudnia 2011 roku w sprawie stopni trudności narciarskich tras zjazdowych, biegowych i nartostrad oraz sposobu ich oznaczenia (Dz. U. Nr 295, poz. 1752), Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 grudnia 2011 roku w sprawie określenia stopni zagrożenia lawinowego oraz odpowiadających im zaleceń dla ruchu osób (Dz. U. Nr 299, poz. 1777), Regulacje prawne zawarte w ustawie dotyczące ratownictwa narciarskiego i górskiego. W myśl ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 roku o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich, która weszła w życie 31 grudnia 2011 roku dokonano podziału na ratownictwo górskie i ratownictwo na zorganizowanych terenach narciarskich (ratownictwo narciarskie), określając legalne definicje tych pojęć. Ratownictwo górskie Odpowiedzialność za bezpieczeństwo w górach ponosi minister właściwy do spraw wewnętrznych, organy jednostek samorządu terytorialnego, na terenie których wykonywane jest ratownictwo górskie, dyrekcja parków narodowych i krajobrazowych położonych na obszarze gór, a także osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej prowadzące w górach zorganizowaną działalność w zakresie sportu, rekreacji lub turystyki. Warunki bezpieczeństwa osób przebywających w górach Zapewnienie warunków bezpieczeństwa w górach polega w szczególności na: oznakowaniu terenów, obiektów i urządzeń służących do uprawiania sportu, rekreacji lub turystyki; ustaleniu zasad korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia; zapewnieniu podmiotom uprawnionym do wykonywania ratownictwa górskiego warunków do organizowania pomocy oraz ratowania osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia; ogłaszaniu komunikatu lawinowego. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa Ratownictwo górskie mogą wykonywać podmioty, które uzyskały zgodę ministra właściwego do spraw wewnętrznych na wykonywanie ratownictwa górskiego oraz wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w drodze decyzji administracyjnej, udziela zgody, na wykonywanie ratownictwa górskiego, na wniosek podmiotu ubiegającego się o jej udzielenie. Decyzja wygasa, jeżeli podmiot, który uzyskał zgodę, w terminie 6 miesięcy od dnia jej wydania nie został wpisany do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne. Wniosek powinien zawierać: nazwę podmiotu, siedzibę i jego adres; informację o obszarze działania, na którym ma być wykonywane ratownictwo górskie; informację o liczbie ratowników górskich oraz posiadanych przez nich kwalifikacji przydatnych w ratownictwie górskim; wykaz sprzętu specjalistycznego, środków transportu i łączności; informację o źródłach finansowania planowanej działalności. W ramach ratownictwa górskiego podejmowane są działania ratownicze polegające w szczególności na: przyjęciu zgłoszenia o wypadku lub innym zdarzeniu; dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym; udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy; zabezpieczeniu i ewakuacji osób przebywających w górach z terenów stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia; transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania osoby, której udzielono pomocy w ramach działań ratowniczych, z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne; poszukiwaniu osób zaginionych w górach; transporcie zwłok z gór. Zasady finansowania ratownictwa górskiego Zadania z zakresu ratownictwa górskiego przez podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego następuje na podstawie powierzenia realizacji zadań publicznych, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 205, poz. 1211) w zakresie określonym w umowie. Przepisy art. 11a-art. 11c tej ustawy stosuje się odpowiednio. Zadania z zakresu ratownictwa górskiego powierzane i finansowane są przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz przez jednostki samorządu terytorialnego w ramach dotacji celowych. Dodatkowo dofinansowanie zadań z zakresu ratownictwa górskiego odbywa się poprzez przekazanie 15% wpływów za każdy kwartał z opłat pobieranych za wstęp i udostępnienie wejścia do parku narodowego lub krajobrazowego znajdującego się w górach, oraz za wstęp na jego wszelkie ścieżki edukacyjne i biletowane obiekty. Dotacje mogą być udzielane są z pominięciem otwartego konkursu ofert. Dotacje mogą być udzielone na: utrzymanie gotowości ratowniczej; prowadzenie działań ratowniczych; organizowanie i prowadzenie szkoleń ratowników górskich oraz psów ratowniczych, w tym psów lawinowych; opracowywanie i udostępnianie komunikatu lawinowego; utrzymanie śmigłowca ratowniczego wraz z załogą lotniczo-techniczną będącego w dyspozycji podmiotu uprawnionego do wykonywania ratownictwa górskiego, przeznaczonego w szczególności do działań ratownictwa górskiego w Tatrach oraz na terenie południowej Małopolski; prowadzenie dokumentacji wypadków. Obowiązki osób przebywających w górach Osoby przebywające w górach obowiązane są do zachowania należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego oraz innych osób, a w szczególności: zapoznania się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia i ich przestrzegania; stosowania się do znaków nakazu i zakazu; zapoznania się oraz dostosowania swoich planów aktywności do umiejętności, aktualnych warunków atmosferycznych, prognozy pogody, komunikatu lawinowego dla danego obszaru i zastosowania się do zaleceń i ograniczeń wynikających z ogłoszonego stopnia zagrożenia lawinowego oraz z panujących i przewidywanych warunków atmosferycznych; użytkowania sprzętu odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, sprawnego technicznie i zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia. Nadzór i kontrola nad ratownictwem górskim Nadzór nad ratownictwem górskim sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych. W ramach nadzoru, minister właściwy do spraw wewnętrznych ma prawo: żądać od podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego udostępnienia dokumentów oraz udzielania pisemnych wyjaśnień dotyczących ich działalności związanej z wykonywaniem ratownictwa górskiego; dokonywać kontroli podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego w zakresie prawidłowości realizacji zadań z zakresu ratownictwa górskiego, oraz wydatkowania środków z części budżetu państwa której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych. Oceny kontrolowanej działalności dokonuje się pod względem legalności, gospodarności, celowości i rzetelności. Ratownictwo narciarskie Odpowiedzialność za zapewnienie warunków bezpieczeństwa osobom przebywającym na zorganizowanych terenach narciarskich ustawodawca nałożył na osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej będącą właścicielem, użytkownikiem, najemcą, dzierżawcą lub posiadającą inny tytuł prawny do zorganizowanego terenu narciarskiego lub urządzeń transportu linowego lub taśmowego przeznaczonych do transportu osób, przy których znajduje się zorganizowany teren narciarski, tj. na zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim (art. 19 ust. 1 ustawy). Warunki bezpieczeństwa osób przebywających na zorganizowanych terenach narciarskich Zapewnienie bezpieczeństwa polega w szczególności na: przygotowaniu, oznakowaniu, zabezpieczeniu terenów, obiektów i urządzeń służących do uprawiania narciarstwa i snowboardingu, oraz bieżącej kontroli stanu zabezpieczeń, oznaczeń i warunków narciarskich; zapewnieniu ratownictwa narciarskiego; określeniu i upowszechnieniu zasad korzystania z danego terenu, obiektu i urządzenia; informowaniu o warunkach narciarskich i ich zmianach; prowadzeniu działalności profilaktycznej i informacyjnej dotyczącej bezpieczeństwa podczas uprawiania narciarstwa i snowboardingu; przekazywaniu informacji i tworzeniu ułatwień szczególnie istotnych dla potrzeb osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności, a przebywającymi na zorganizowanych terenach narciarskich. Podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa na zorganizowanych terenach narciarskich Ratownictwo na zorganizowanych terenach narciarskich w ramach ratownictwa narciarskiego może podejmować ratownik narciarski lub ratownik górski. W ramach ratownictwa narciarskiego podejmowane są działania ratownicze polegające w szczególności na: przyjęciu zgłoszenia o wypadku; dotarciu na miejsce wypadku z wyposażeniem ratowniczym; udzieleniu kwalifikowanej pierwszej pomocy; zabezpieczeniu miejsca wypadku; ewakuacji osób z terenów stanowiących zagrożenie dla życia lub zdrowia; transporcie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia, do miejsca, gdzie jest możliwe podjęcie medycznych czynności ratunkowych przez jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, po uprzednim uzgodnieniu miejsca przekazania z dyspozytorem jednostki systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne. Zasady finansowania ratownictwa narciarskiego Zarządzający zorganizowanym terenem narciarskim został zobowiązany do organizowania i finansowania działań ratowniczych podejmowanych w ramach ratownictwa narciarskiego na terenie przez niego zarządzanym. Obowiązki osób przebywających na zorganizowanych terenach narciarskich Osoby uprawiające narciarstwo lub snowboarding na zorganizowanym terenie narciarskim obowiązane są do zachowania należytej staranności w celu ochrony życia i zdrowia własnego oraz innych osób, a w szczególności: zapoznania się z zasadami korzystania z danego terenu, obiektu lub urządzenia i ich przestrzegania; stosowania się do znaków nakazu i zakazu umieszczanych przez zarządzającego zorganizowanym terenem narciarskim; zjeżdżania z szybkością dostosowaną do swoich umiejętności oraz stopnia trudności i stanu trasy, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu; użytkowania sprawnego technicznie sprzętu narciarskiego i snowboardowego odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia; bezzwłocznego informowania ratowników narciarskich o zaistniałym wypadku lub zaginięciu osoby oraz o innych zdarzeniach nadzwyczajnych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo osób. Ponadto osoba uprawiająca narciarstwo zjazdowe lub snowboarding na zorganizowanym terenie narciarskim, która nie ukończyła 16 roku życia, obowiązana jest używać w czasie jazdy kasku ochronnego konstrukcyjnie do tego przeznaczonego. Osoba mająca obowiązek opieki lub nadzoru nad osobą do ukończenia 16 roku życia, która dopuści do uprawiania narciarstwa zjazdowego lub snowboardingu przez tę osobę, na zorganizowanym terenie narciarskim, bez kasku konstrukcyjnie do tego przeznaczonego, podlega karze grzywny. Tytuł Wersja Dane zmiany / publikacji Ratownictwo górskie i narciarskie - podstawowe informacje 15:57 Karolina Ołtarzewska Ratownictwo górskie i narciarskie - podstawowe informacje 11:50 Joanna Ćmiel Aby uzyskać archiwalną wersję należy skontaktować się z Redakcją BIP
Controlling w ratownictwie górskim. Autorzy. Krzysztof Bielecki. Warianty tytułu. Controlling in the Mountain Rescue Activities. Języki publikacji. PL.
Home Najnowsza krzyżówka Primavera i ustronianka Indywidualizm Bruce, reż. filmu "kobieta bez znaczenia" Ostra lub gazowa Zerżnięcie czyjejś pracy Kraina rządzona przez midasa Linford jamajski sprinter 18a stary wojak z bogatą przeszłością Sceptyk w sprawach religijnych Bodyguard, czyli osobisty stróż Trending Szklany gąsior Kościół parafialny Fiołek ogrodowy Magdalena lejdis Umożliwiają musze chodzenie po suficie Pachołek konny Rzemieślnik od frędzli Krewni ze strony ojca Pan z aleppo Komórka odbierająca bodźce Zobacz wszystko Piknik Słowo poszukiwanie ciekawe słowa Zabawia znajomych Szyk Myto Akr Warga Real Lancie Lider Abakus Zadanie Cerber Kwesta Heca Kwestia Krasa najbardziej poszukiwane słowa Parkot Kamyk Canyon Moerner Narzeczona Czech Dociekać czegoś rozumem Vridank Równia Siadło Ta strona lub narzędzie stron trzecich jest używane do korzystania z plików cookie niezbędnych do działania i celów opisanych w Polityka plików cookie. Zamykając ten baner, ta strona przewija się lub nadal przegląda, zgadzasz się na używanie plików cookie. X
1 września w Karłowie (woj. dolnośląskie) na Szczelińcu Wielkim w Górach Stołowych rozegrano XXVIII Ogólnopolskie Zawody w Ratownictwie Górskim. Najlepszą drużyną na polu rywalizacji okazała się grupa GOPR Bieszczady.
Sanki używane w ratownictwie górskim do transportowania rannych krzyżówka krzyżówka, szarada, hasło do krzyżówki, odpowiedzi, Źródła danych Serwis wykorzystuje bazę danych plWordNet na licencji Algorytm generowania krzyżówek na licencji MIT. Warunki użycia Dane zamieszczone są bez jakiejkolwiek gwarancji co do ich dokładności, poprawności, aktualności, zupełności czy też przydatności w jakimkolwiek celu.
2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym3. Zgoda wygasa, jeżeli podmiot, który ją uzyskał, w terminie 6 miesięcy od dnia jej wydania, nie został wpisany do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne. Do uzyskania zgody na wykonywanie ratownictwa wodnego i wpisu do rejestru jednostek
... klasyfikacji za dwie konkurencje - skialpinizm oraz slalom i jazda z akiami. Maciej Cukier i Jan Gąsienica Roj uplasowali się na trzecim...... się nie zmienił, a ścieżka na hali przygotowana do transportu akią. Można zaczynać akcję. Przygotowuję środek transportu, biorę linę - umawiam się...... w Polsce do transportu kontuzjowanych narciarzy. Mistrzowski pokaz jazdy z akią z samej góry stoku narciarskiego na Nosalu zademonstrowali Bogumił Paluszek...... wychodzą ratownicy na nocną akcję. Po 40 minutach dochodzimy z akią do bacówki, gdzie znajduje się pechowa turystka. Wchodzimy do środka...... sanie kanadyjskie. W tej konkurencji Tybor z Mikołajczykiem jechali z akią, a Cukier i Roj z saniami kanadyjskimi. Najpierw zawodnicy dojeżdżali...... wyciągnąć akię przed schronisko, w biegu łapię narty i zjeżdżamy akią ze Staszkiem koło wyciągu narciarskiego na Halę Długą. Przed nami...... był limit czasu 15 minut. Slalom gigant i zwózkę z akią liczono łącznie. Konkurencję tę wygrali Słowacy Miroslav Jamrich i Miroslav...... spotkamy się przy drodze na Bene - będę tam czekał z przez radio dyżurkę pilotów w Zakopanem, uzgadniamy z Wojtkiem...... niedzielę zaplanowano zawody w ratownictwie górskim. Zawodnicy z akią zjeżdżali po trasie slalomu do tzw. ogródka, znajdującego się w...... przez ratowników GOPR. Dzieci mogły podziwiać jazdę na nartach z akią, deską kanadyjską, mogły usiąść za kierownicą terenowego TRX-a czy...... też bez godzinie na miejsce wypadku dotarła z akią grupa z Rabki idąca od strony Maciejowej. Przygotowano denata do...... na Długa Polanę. W jakiś czas później przyjeżdża skuterem z akią Staszek Gębacz i zabiera zwłoki na Długą Polanę. Czterdziestu biorących...... Połączyłem się przez radio z Turbaczem, prosząc o skuter z akią, odwołałem grupę Kuby, która zeszła na przełęcz Borek oraz ratowników...... slalom gigant, a potem na trasie nieco krótszej, jazda z akią między bramkami do tzw. ogródka, gdzie należało założyć pozorantowi opatrunek...... Gąsienica Mracielnik. W latach 50-tych zakupiono w krajach alpejskich akie, czyli łódki metalowe z dyszelkami, które używane są obecnie powszechnie...... odbył się slalom ze środkami transportu, którymi były do wyboru akie lub sanie kanadyjskie. W tej konkurencji Tybor z Mikołajczykiem jechali...
. 421 133 418 41 19 276 176 286
sanki używane w ratownictwie górskim
