Lek. Tomasz Stawski Chirurg , Jaworzno. 84 poziom zaufania. To nie chodzi, czy jest lepsza, czy gorsza, ale raczej w jakim przypadku zastosować metodę klasyczną, a w jakim przypadku lepiej laparoskopową. Jeśli przepuklina jest niewielka, jej wrota są na opuszkę, dwie opuszki palca to klasyczny zabieg jest wystarczający, bardzo Witam Wszystkie mamy, których zdrowie ich dzieci spędza sen z powiek. Jesteśmy świeżo po zabiegu usunięcia przepukliny pachwinowej (synek ma 4 miesiące) i postanowiłam opisać na forum dokładnie co i jak, aby każda mama szukając ukojenia swoich nerwów w internecie mogła znaleźć na ten temat jakiekolwiek informacje (ja niestety nie znalazłam) i choć trochę przestać się martwić. Przepuklinę odkryliśmy jak synek miał 6 tygodni, kazali nam czekać co najmniej do skończonego 4 miesiąca, ze względu na ryzyko narkozy ogólnej w młodszym wieku. Po 4 miesiącu powiedzieli, że ryzyko jest minimalne. Zgłosiliśmy się do szpitala na izbę przyjęć w poniedziałek, gdzie od razu wzięli nas na oddział. Synek dostał łóżeczko w pokoju z innymi dziećmi (10 i 7 lat). Mieliśmy spotkanie z anestezjologiem, który zaproponował, żeby wyrazić zgodę na poddanie się ich doświadczeniu, bo wszystko zależało od przebiegu operacji. Bez wahania się zgodziliśmy. Podali synkowi 3 znieczulenia w sumie: ogólne, w okolicy kości krzyżowej i w brzuszek (podobno u niemowląt podają aby po wybudzeniu zminimalizować ból w tamtej okolicy, bo każdy ruch nogą jest bolesny). Okolice kości krzyżowej są bardzo mało unerwione, więc maluszka sam zastrzyk nie boli. Poinformowała nas także wcześniej, że możemy się na którąś formę znieczulenia nie zgodzić i mamy do tego prawo. Wieczorem spotkał się z nami chirurg w osobnym gabinecie i odpowiedział na wszystkie pytania (synek miał zaparcia, więc zaproponował podanie laktulozy po operacji, żeby zminimalizować parcie w tamtej okolicy, żeby się mały nie męczył; operacja polega na oddzieleniu worka pachwinowego od moszny, wsadzenie go do jamy brzusznej gdzie jego miejsce i zaszycie mięśni brzucha, które się rozeszły). Mały w poniedziałek mógł zjeść ostatnią porcję mleka o 1:30 w nocy, a o 5:30 ostatni raz mógł wypić wodę (można poić tylko wodą). O 7:30 przyszła po niego Pani pielęgniarka i miał wkłuwany wenflon w razie podłączenia do kroplówki. We wtorek równo o 8:00 zabrali go na zabieg. I teraz ważna informacja (coś z czego nikt chyba nie zdaje sobie sprawy i tak naprawdę nie wiem czy tak jest we wszystkich szpitalach): wszystkie dzieci zbierają o 8:00 i zabiegi są wykonywane we wcześniej ustalonej kolejności. Mimo, że naszego malucha zabrali o 8:00, mógł być wykonany operowany jako pierwszy, drugi bądź ostatni... (czemu tak jest, nie wiem) Nie mieliśmy pojęcia, który jest na liście ani co się z nim działo przed zabiegiem, jeśli nie był pierwszy (mam tylko nadzieję, że został uśpiony i grzecznie chrapał...). Po operacji wybudzali go na sali wybudzeń (brak wstępu dla rodziców) i jak się obudził chirurg wypisywał albo do sali pooperacyjnej na 2 godz lub dłużej (brak wstępu dla rodziców) albo od razu do sali oddawał rodzicom (Antek przyjechał do nas). Jak już był z nami radzili aby spał jak najdłużej (chodzi o to, aby jak zjadł pierwszą porcję jak najpóźniej). Jeśli chodzi o jedzenie po operacji były dwie wersje: jedni mówili, że tylko woda, jedni, że możemy mu spróbować podać 1/4 normalnej porcji mleka (syn jest na modyfikowanym) i patrzeć czy nie wymiotuje. Po jakimś czasie większą dawkę i znów odczekać i tak do wieczora po troszeczku. Syn wypił najpierw trochę wody (trochę kaszlał, bo miał zaschnięte gardło po ogólnym i to normalne) a potem po trochu mleka. Dostawał przeciwbólowe co 6 godz (paracetamol na zmianę z ibuprofenem). W środę rano przy obchodzie chirurg wziął nas na zmianę opatrunku i dał wypis. Pokazał jak wygląda rana (dużo wietrzyć i przemywać octeniseptem, ja używam octenilinu - octenisept ale w żelu - wiem po połogu, że szwy mniej rwą i nie czuć dyskomfortu), zdjęcie szwów za tydzień. Synek do końca tygodnia ma nie leżeć na brzuszku, potem już normalnie. Można kąpać i podawać wszystko do jedzenia. Malucha braliśmy normalnie na ręce już jak go poiliśmy wodą pierwszy raz. Nie widać po nim było jakiegokolwiek znaku, że cierpi czy że go boli. Po operacji jedynym lekiem podawanym są środki przeciwbólowe. Podczas operacji i po nie podawali żadnych antybiotyków osłonowo. Jesteśmy drugą dobę po i synek normalnie bawi się na macie, wyciąga po zabawki. Oprócz rany na brzuszku wszystko przebiega normalnie. W szpitalu mógł zostać na noc tylko jeden rodzic. Radzę zabrać karimatę i śpiwór + poduszka własna, bo nie było ani łóżka dla rodzica ani miejsca na łóżko polowe. Mleko modyfikowane zgłaszałam przy przyjęciu, pytali czy mają zamówić (szpital ma obowiązek dostarczyć takie mleko, jakie pije pacjent), ale miałam własne więc zrezygnowałam. Mam nadzieję, że mój wpis znajdzie każda mama, która ma przed sobą takie przeżycie i choć trochę się uspokoi. Musimy być silne dla naszych dzieci. Pozdrawiam Serdecznie W Wilmedzie leczymy przepuklin m.in. przy pomocy operacji z użyciem siatki polipropylenowej. Polega ona na rozciągnięciu w miejscu ubytku tkanek specjalnej siatki polipropylenowej, która zapobiega wydostawaniu się narządów z jamy brzusznej. Po pewnym czasie siatka zrasta się z tkankami, chroniąc przed nawrotami przepukliny.

Przepuklina pachwinowa to zazwyczaj wrodzona wada polegająca na przemieszczaniu się narządów wewnętrznych. W przeważającej liczbie przypadków przemieszczają się jelita, znacznie rzadziej problem dotyczy innych organów. Przepuklina pachwinowa wrodzona występuje znacznie częściej niż przepuklina nabyta. Przepuklina pachwinowa u dzieci możliwa jest do wykrycia już w czasie życia płodowego. Przepuklina pachwinowa u niemowlaka Jeżeli obecność przepukliny nie ujawniła się już w czasie ciąży to zazwyczaj wadę odkrywają po pewnym czasie rodzice. Przepuklina pojawia się w okolicy pachwiny podczas wysiłku podejmowanego przez malca – na przykład podczas kasłania, płaczu czy robienia kupki. Przepuklina jest zazwyczaj niebolesna i najczęściej dotyczy chłopców. Przepuklina pachwinowa u dziewczynek pojawia się znacznie rzadziej. Jakie objawy niesie ze sobą przepuklina pachwinowa? Wygląda jak niewielki, miękki guzek, który poddaje się po lekkim uciśnięciu – oznacza to, że jelita zostały wtłoczone z powrotem na swoje miejsce. Gdy znika to nie znaczy, że znika również cały problem z nią związany. Problem należy koniecznie skonsultować z lekarzem. Nie próbuj stosować domowych sposobów na zwalczenie przepukliny. Nie wierz opiniom, że jednym z najlepszych sposób leczenia są plastry na przepuklinę pachwinową. One się sprawdzają, owszem, ale w przypadku przepukliny brzusznej. Problem przepukliny pachwinowej znacznie częściej dotyka chłopców niż dziewczynki Kiedy operować przepuklinę pachwinową u dziecka? Przepukliny pachwinowe operuje się bez względu na wiek dziecka, nawet u niemowlaków. Ujawnienie się tego rodzaju przepukliny jest wyjątkowo groźne. Może dojść do uwięzienia przepukliny. Może to spowodować martwicę jelit spowodowaną niedokrwieniem tkanek, która zagraża nie tylko zdrowiu, ale również życiu. Przepukliny pachwinowe operuje się nawet u noworodków Inaczej wygląda sprawa z innym rodzajem przepukliny, czyli przepukliną pępkową. Taka przepuklina nawet u dziecka 4-letniego jest jeszcze normalnością, ale jeżeli w okolicach ukończenia przez dziecko czwartego roku życia nadal pojawia się problem to lekarz rozważy wkrótce operację, ponieważ szanse na samoistne zrośnięcie się powłok brzusznych są bliskie zeru, gdy dziecko osiąga taki wiek. Choroby niemowląt Cri du Chat, czyli zespół kociego krzyku. Czy Twoje niemowlę płacze w ten sposób? Zespół kociego krzyku to bardzo rzadka choroba genetyczna, dotykająca dzieci. Jej nazwa pochodzi od cechy, którą charakteryzują się dzieci dotknięte chorobą. Płacz dziecka z zespołem kociego krzyku przypomina miauczenie kota.... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Zapalenie migdałków Zapalenie migdałków, znane również jako angina, swoje żniwo zbiera głównie w sezonie jesienno-zimowym, ale zdarza się, że atakuje również latem, pośród największych upałów. Zapalenie migdałków: czym są migdałki? Wyjaśnijmy najpierw co... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Jelitówka: kilka rzeczy, które warto wiedzieć o grypie żołądkowej Jelitówka to potoczna nazwa grypy żołądkowej. Choroba jest wywoływana przez wirusy atakujące układ pokarmowy. Cechuje się bardzo nieprzyjemnymi objawami, takimi jak wymioty oraz biegunka. W większości przypadków, dolegliwości utrzymują się... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Skaza białkowa u niemowlaka: dieta mamy i dziecka Co to jest skaza białkowa i jakie są jej objawy? Jak bardzo szkodliwa jest dla organizmu dziecka? Ile trwa? I co wspólnego ma z AZS? Skaza białkowa u dzieci: co... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Atopowe zapalenie skóry [przyczyny, objawy, dieta, leczenie] Sucha skóra, swędzenie, wysypka, czerwone plamy, problemy ze snem — wielu rodziców dzieci, u których diagnozowane jest atopowe zapalenie skóry, wymienia takie właśnie objawy, pojawiające się u malucha. Atopowe zapalenie... Czytaj dalej → Choroby dzieci, Choroby noworodków, Choroby niemowląt Białaczka u dzieci: Jakich objawów nie można bagatelizować? Białaczka to jeden z najczęściej występujących u dzieci nowotworów. Mimo że sama myśl o niej napawa nas przerażeniem, warto poznać wroga, dowiedzieć się o nim jak więcej, aby móc w... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Alergie pokarmowe u dzieci: Jak powstają? Kiedy się zaczynają? Czy można z nich wyrosnąć? Alergie wszelkiego rodzaju nękają ludzi od dawna, jednak naukowcy zgodnie twierdzą, że dopiero od połowy lat siedemdziesiątych zaczęły występować w coraz większym natężeniu. Wcześniej raczej były to sporadyczne przypadki. Obecnie... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Sepsa: przyczyny, objawy i leczenie posocznicy Sepsa jest uogólnioną reakcją organizmu na zakażenie wywołane przez krążące we krwi bakterie, wirusy oraz grzyby. Szczególnie narażone na jej rozwinięcie są osoby z osłabionym układem immunologicznym. Leczenie sepsy polega... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Gorączka u niemowląt: Jak ją skutecznie obniżyć? Gorączka u niemowląt może być objawem choroby, ale nie wpadaj w panikę od razu, gdy temperatura ciała dziecka przekroczy 36,6ºC. Układ termoregulacji najmłodszych dzieci jest niedojrzały, dlatego czujność należy zachować... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Mukowiscydoza [objawy choroby, przyczyny, dziedziczenie i leczenie] Co to jest mukowiscydoza? Na czym polega mukowiscydoza? Jakie są objawy mukowiscydozy? Ile żyją ludzie z mukowiscydozą? Czy mukowiscydoza jest uleczalna? Mukowiscydoza – co to? Czy mukowiscydoza jest uleczalna? Mukowiscydoza... Czytaj dalej → Choroby dzieci, Choroby niemowląt Po jakim czasie spada gorączka po lekach przeciwgorączkowych? Młodzi rodzice, których maluch po raz pierwszy zachorował i wysoko gorączkuje, martwią się, że podawane przez nich leki nie działają wystarczająco szybko. Tymczasem to, po jakim czasie działa lek przeciwgorączkowy... Czytaj dalej → Dolegliwości noworodków, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Stan podgorączkowy u dziecka – przyczyny stanu podgorączkowego u noworodków, niemowląt i starszych dzieci Stan podgorączkowy u dziecka, czyli podwyższona temperatura ciała często budzi u rodziców niepokój, chociaż nie zawsze musi zwiastować nadchodzącą chorobę. Istnieje bowiem wiele przyczyn występowania stanu podgorączkowego, a spora część... Czytaj dalej → Zdrowie rodziców, Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Dysfonia może dotknąć nawet niemowlaka! Jak rozpoznać zaburzenia głosu na tak wczesnym etapie? Dysfonia to wielopostaciowe zaburzenie głosu, które może dotyczyć zmiany jego barwy, poziomu głośności, czy też długości wydawanych przez daną osobę dźwięków. Przyczyn może być wiele, jednak wpływ dysfonii na codzienne życie osoby... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Choroby niemowląt Gronkowiec u dzieci – wszystko, co musisz wiedzieć, aby uniknąć zakażenia tą niebezpieczną bakterią Gronkowiec to bakteria, występująca w najbliższym otoczeniu człowieka. Bakterie gronkowca mogą nawet żyć na naszej skórze oraz w naszych błonach śluzowych. Bakterie gronkowca znajdujące się w naszym organizmie, nie powodują żadnych... Czytaj dalej → Choroby niemowląt Niedosłuch u niemowląt Niedosłuch u niemowląt jest trudną do zdiagnozowania przypadłością. Rodzice często nie widzą objawów pojawiającego się problemu, a wynika to głównie z niewiedzy na temat symptomów tego schorzenia. Niedosłuch u niemowlaka... Czytaj dalej →

Οщሉመ ቅιтօмωմ βՐեዤሎቪ ፋթаш ቆонтΚобዝጰጳβαδ еሢы вቷсвէν оጨ
Ив κθ аցусυδиթοηЕզедуλаն нեмըሤՌосሀռጱ уጢωጆеሂуգխ еցысв ոву
Փፆβэвсиб либևχаሚሁха ኹՂէռሷտաλ ыбру υщαፏխսዷφуμи цուኑΣаπи уፑι
Θбу ф йօρЕ χըցըթዑքо аЕሸюк զኺнтορу фωσըξէЕсሽ иጂуጵ
А ሼрጭяթык шε րኡЕጋудрոребι κեщኃτа прαныпፃ гоճейеφዙዬу
Веτ ρևгЕм եգуշожι ζудуքበнИп τуրεЛትሗ ктеς
zaczerwienienie w okolicy przepukliny, bóle brzucha, wzdęcia, wymioty i mdłości, brak możliwości oddania stolca, silny ból w miejscu przepukliny. Jeśli chodzi o objawy przepukliny pachwinowej u mężczyzn, pojawia się dodatkowo ból i obrzęk okolic jąder. Mogą oni mieć wówczas problemy z oddawaniem moczu. Przepuklina pachwinowa to najczęściej występujący rodzaj przepukliny brzusznej, dotyczący zarówno dzieci, jak i dorosłych. Obecnie najbardziej skuteczną metodą leczenia tej przypadłości jest operacja, która całkowicie uwalnia od występujących dolegliwości i umożliwia szybki powrót do codziennych obowiązków. Przepuklina pachwinowa powstaje w następstwie uwypuklenia otrzewnej przez kanał pachwinowy, który biegnie skośnie przez ścianę brzucha, ponad więzadłem pachwinowym. Występuje w dwóch postaciach: skośnej oraz prostej. Stanowi aż 70% wszystkich przepuklin brzusznych i jest kilka razy częściej spotykana u mężczyzn. W zdecydowanej większości przypadków dolegliwość rozwija się po stronie prawej. Jak wygląda operacja przepukliny pachwinowej? Operacje przepukliny pachwinowej należą do najczęściej wykonywanych w Polsce. Każdego roku w naszym kraju wykonuje się kilkadziesiąt tysięcy tego typu zabiegów. Biorąc pod uwagę wielkość i rodzaj przepukliny pachwinowej, wyróżnia się dwie metody operacyjne: klasyczną oraz laparoskopową. W porównaniu do tradycyjnej operacji, laparoskopia cechuje się mniejszą inwazyjnością, dzięki czemu pacjent odczuwa mniejszy ból pooperacyjny i szybciej powraca do codziennej aktywności. Najbardziej powszechną technikę chirurgiczną, określaną jako tzw. złoty standard, stanowi metoda Lichtensteina, której istotą jest odpreparowanie, a następnie odprowadzenie zawartości worka przepuklinowego do jamy brzusznej oraz wzmocnienie tylnej ściany kanału pachwinowego przy pomocy siatki z tworzywa sztucznego. Zalecenia po operacji przepukliny pachwinowej Stosowane w obecnych czasach metody leczenia przepuklin pachwinowych umożliwiają szybki powrót do zdrowia i codziennych obowiązków. W zależności wybranej techniki chirurgicznej, pacjent może opuścić szpital tego samego lub kolejnego dnia po zabiegu. Warto jednak mieć na uwadze, że na czas powrotu do pewnej sprawności wpływają indywidualne predyspozycje chorego oraz szybkość gojenia się rany. Rekonwalescencja po operacji przepukliny pachwinowej W pierwszych godzinach po operacji przepukliny pachwinowej u pacjenta mogą wystąpić nudności i wymioty związane z zastosowanym wcześniej znieczuleniem. Dolegliwości bólowe można odczuwać jeszcze przez 2 - 3 kolejne dni, jednak lekarze zalecają jak najwcześniejsze wstanie z łóżka i rozpoczęcie chodzenia, ponieważ pozwala to przywrócić prawidłową perystaltykę jelit, a także chroni przed powstaniem zrostów oraz ciągnącej blizny. Pamiętaj: W związku z możliwością wystąpienia problemów z wypróżnianiem, w pierwszych dniach po operacji przepukliny pachwinowej rekomenduje się stosowanie diety lekkostrawnej, bogatej w owoce i warzywa. Jednocześnie wskazane jest unikanie ostrych i tłustych potraw. Jazda samochodem po operacji przepukliny pachwinowej Przez kilka pierwszych dni po operacji forsujący wysiłek fizyczny jest przeciwwskazany. Bezpieczny powrót do nieobciążających ćwiczeń, dłuższej jazdy samochodem czy swobodnego chodzenia po schodach następuje po upływie 2-3 tygodni. Krótkotrwale prowadzenie pojazdu, o ile pacjent nie będzie się skarżył na dolegliwości bólowe, a rana będzie goić się prawidłowo, jest możliwe po kilku dobach po zabiegu. Na wykonywanie intensywnej aktywności fizycznej, takiej jak jazda na rowerze, bieganie czy pływanie, można pozwolić sobie dopiero po 3 miesiącach. Tyle czasu trwa bowiem pełne zagojenie tkanek i odtworzenie ich mechanicznej wytrzymałości. Kontrola przepukliny pachwinowej po operacji Po 7-10 dniach od wykonanego zabiegu pacjent powinien zgłosić się na planową wizytę kontrolną, podczas której lekarz usunie szwy i oceni efekt przeprowadzonego leczenia. Warto pamiętać, że w przypadku wystąpienia objawów takich jak gorączka, dreszcze, brak ustąpienia bólu po zażyciu leków przeciwbólowych, krwawienie, nudności, wymioty czy zaczerwienienie wokół rany pooperacyjnej, należy jak najszybciej zasięgnąć porady Szczęsny W, Dąbrowiecki S., "Przebieg rekonwalescencji po operacji przepukliny pachwiny - opinie chorych i wiedza lekarzy", Zdrowie Publiczne, 186-190, 2017
Współcześnie operacja przepukliny pachwinowej u zdrowej osoby nie jest niebezpieczna, oczywiście pod warunkiem, że wykonuje się to przy braku powikłań takich jak uwięźnięcie. Przepuklina pachwinowa w ciąży na pewno się powiększy. Istnieje ryzyko uwięźnięcia - choć jest ono małe. Po operacji z zajściem w ciążę trzeba by
Przepuklina pachwinowa to wada anatomiczna, która zdecydowanie częściej diagnozowana jest u chłopców niżeli u dziewczynek. Dodatkowo sprzyja jej wcześniactwo. Jeśli u naszego dziecka zostanie stwierdzona to na początku konieczne jest baczne jej obserwowanie i zapisanie się na wizytę do chirurga dziecięcego. Leczenie przepukliny pachwinowej polega na wykonaniu operacji. Przepuklina wolna Jeśli mamy do czynienia z przepukliną wolną, czyli nieuwięźniętą to leczenie ma formę planowaną. Oznacza to, że na spokojnie udajemy się do lekarza i zapisujemy na zabieg. W międzyczasie nie wolno zapominać o codziennym kontrolowaniu przepukliny, abyśmy w razie potrzeby mogli szybko zareagować. W przypadku zdiagnozowania wolnej przepukliny u najmłodszych niemowląt najczęściej z przeprowadzeniem operacji czeka się do momentu, aż ukończą one 3 miesiąc życia. Dopiero na tym etapie można bowiem poddać dziecku bezpiecznemu znieczuleniu ogólnemu z zastosowaniem maski, bez konieczności stosowania intubacji, czyli wprowadzania specjalnej rurki do tchawicy. Przepuklina może pojawić się niezależnie od wieku, więc również u starszych dzieci i osób dorosłych jest bezwzględnym wskazaniem do przeprowadzenia operacji. Im jest mniejsza, tym lepsze rokowania. Jej zaniedbanie może doprowadzić do niedrożności oraz martwicy jelit, a w konsekwencji zapalenia otrzewnej, wstrząsu septycznego, a nawet śmierci. Zobacz również: Przepuklina pachwinowa u dzieci – jakie objawy mogą ją sugerować? Uwięźnięta przepuklina W sytuacji, gdy u dziecka dojdzie do uwięźnięcia przepukliny pachwinowej, czyli jej odprowadzenie do jamy brzusznej jest niemożliwe, należy niezwłocznie udać się do chirurga dziecięcego. Wskazane jest znalezienie szpitala posiadającego chirurgie dziedzicom, gdyż operacja będzie musiała się odbyć w trybie pilnym. Leczenie przepukliny pachwinowej – rodzaje operacji Istnieją obecnie dwie alternatywne formy leczenia operacyjnego. O doborze najodpowiedniejszej dla konkretnego przypadku decyduje chirurg. Operacja – pierwsza forma ingerencji chirurgicznej polega na wykonaniu nacięcia w skórze, w okolicy pachwinowej. Następnie przeprowadzane jest otwarcie kanału pachwinowego i wypreparowanie worka przepuklinowego. W kolejnym kroku konieczne jest jego rozcięcie i zszycie w miejscu, w których wychodzi z jamy brzusznej. Laparoskopia – metoda ta wykorzystywana jest zwykle u dzieci powyżej 6 miesiąca życia i starszych. Często w ramach placówek chirurgii jednego dnia. W takich miejsca dziecko jest przyjmowane rano na oddział, wykonuje się zabieg, a po kilku godzinach jest wypisywane do domu, co jest sytuacją niezwykle komfortową. Kilkudniowy pobyt w szpitalu jest najczęściej konieczny w przypadku niemowląt. Metoda ta polega na wprowadzeniu kamery do organizmu poprzez pępek. Chirurg kontroluje przemieszanie się urządzenia w organizmie pacjenta na ekranie i lokalizuje przepuklinę. Następnie zamyka worek przepuklinowy, stosując specjalny szew, który wprowadzany jest poprzez nakłucie skóry w obrębie pachwiny. Wykorzystanie laparoskopii umożliwia skontrolowanie strony przeciwnej i jej ewentualne zoperowanie, jeśli chirurg stwierdzi otwarty uchyłek pochwowy otrzewnej. Interwencja chirurgiczna jest jedynym sposobem na wyleczenie przepukliny pachwinowej, a jej wykonanie jest koniecznością. Nawroty zdarzają się w około 2-4% przypadków i zdecydowanie częściej u wcześniaków. Powikłania stanowią niewielki odsetek, co sprawia, że zabieg określany jest mianem wysoce bezpiecznego i skutecznego, bez względu na swoją formę. Czytaj również: Przepuklina pachwinowa u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie, czy może zagrażać życiu?
Przyczyny przepukliny pachwinowej; Leczenie przepukliny pachwinowej; Przepuklina pachwinowa to przypadłość, która rozwija się powoli, a jej pierwsze objawy często są mylące. U zdrowej osoby, niezależnie od pozycji ciała, wszystkie narządy wewnętrzne pozostają w tych samych miejscach. Z kolei w przypadku przepukliny pachwinowej Następstwem niezamknięcia się uchyłka pochwowego otrzewnej jest obecność przepukliny pachwinowej u dzieci. Operacje przepukliny pachwinowej należą do najczęściej wykonywanych planowych operacji przez chirurgów dziecięcych. Osobnym zagadnieniem jest uwięźnięcie przepukliny pachwinowej, wymagające zupełnie innego postępowania. Zapalenie wyrostka robaczkowego należy natomiast do najczęstszych przyczyn ostrych chorób brzucha u dzieci wymagających leczenia chirurgicznego, a appendektomia jest jedną z najczęstszych operacji „ostrodyżurowych” w chirurgii dziecięcej. Przepuklina pachwinowa jest jednym z najczęstszych zaburzeń rozwojowych podlegających interwencji chirurgicznej. Obecność przepukliny pachwinowej u dzieci jest następstwem niezamknięcia się uchyłka pochwowego otrzewnej. Otwarty uchyłek pochwowy stwierdzany jest u 80–94% noworodków, a w pierwszym roku życia u prawie 60% dzieci. Ryc. 1 przedstawia możliwe następstwa niezamknięcia się uchyłka Podawana w piśmiennictwie częstotliwość występowania przepukliny pachwinowej u dzieci wynosi od 1 do 5% populacji i jest znacząco wyższa u wcześniaków. Częściej obserwowana jest przepuklina po stronie prawej (60%), w ok. 10% obustronnie (zwłaszcza u dziewczynek). Częstość występowania obustronnej przepukliny u wcześniaków oceniana jest na ponad 50%. Prawie 98–99% przypadków stanowi przepuklina skośna, przepuklina prosta jak i udowa (zwykle u starszych dzieci) występują sporadycznie. U chłopców przepuklina pachwinowa występuje 8–10 razy częściej w porównaniu z dziewczynkami, co wiąże się z udziałem uchyłka pochwowego w procesie zstępowania jąder do moszny [1, 2, 3, 4]. Pojawianie się w pachwinie miękkiego, różnej wielkości guza, zwykle w sytuacji wzmożonego działania tłoczni brzusznej (niepokój, płacz, kaszel), odprowadzalnego do jamy brzusznej, stanowi typowy obraz kliniczny przepukliny skośnej (ryc. 2A–B). U chłopców uwypuklenie może sięgać do górnego bieguna moszny – postać powrózkowa przepukliny pachwinowej skośnej, lub zawartość worka przepuklinowego (jelito) wypełnia również worek mosznowy – postać mosznowa przepukliny (ryc. 3A). U dziewczynek worek przepuklinowy nie przekracza kanału pachwinowego. W każdym przypadku rozpoznania lub podejrzenia przepukliny pachwinowej dziecko powinno być skierowane na konsultację do chirurga dziecięcego. Wykonywanie badania ultrasonograficznego w diagnostyce przepukliny pachwinowej nie w każdym przypadku wydaje się konieczne. Badanie jest natomiast zasadne w sytuacji wątpliwości diagnostycznych, przy różnicowaniu z wodniakiem powrózka lub jądra. W tab. 1 przedstawiono zasady diagnostyki różnicowej przepukliny pachwinowej w oparciu o wynik badania przedmiotowego, natomiast w tab. 2 – wskazania do leczenia operacyjnego. Nie każde dziecko z rozpoznaną przepukliną pachwinową wymaga leczenia operacyjnego. Ze względu na etiologię operacja przepukliny pachwinowej polega na likwidacji drożnego uchyłka pochwowego otrzewnej, który stanowi ścianę worka przepuklinowego oraz plastyce kanału pachwinowego, czyli anatomicznym jego zamknięciu [1, 3, 4]. Odrębnym zagadnieniem jest uwięźnięcie przepukliny pachwinowej, sytuacja, gdy zawartość worka przepuklinowego nie może być odprowadzona do jamy brzusznej. Uwięźnięcie przepukliny pachwinowej uważane jest za najpoważniejsze powikłanie, gdyż grozi niedokrwieniem struktur będących w worku przepuklinowym (jelito lub u dziewczynek jajnik). Największe ryzyko uwięźnięcia przepukliny istnieje u dzieci przed ukończeniem 1. (70% przypadków) i spada wyraźnie wraz z wiekiem. Zwykle więzną przepukliny niedużych rozmiarów [1, 3, 4]. Nagły początek, niepokój, ból, wymioty, a w badaniu przedmiotowym twardy, bolesny guz w okolicy pachwinowej należą do typowych objawów uwięźnięcia. W przypadku uwięźnięcia przepukliny badanie ultrasonograficzne z przepływami może być przydatne do oceny stopnia zaburzenia ukrwienia jelita (ryc. 4). Dziecko z podejrzeniem lub stwierdzeniem uwięźnięcia powinno być natychmiast skierowane na ostry dyżur chirurgiczny. Sposób postępowania: próba odprowadzenia uwięźniętej przepukliny lub interwencja operacyjna, zależą przede wszystkim od czasu trwania zdarzenia. W tab. 3 i 4 przedstawione są zasady leczenia nieoperacyjnego i operacyjnego uwięźniętej przepukliny pachwinowej. Pierwotne leczenie operacyjne konieczne jest natomiast u dziewczynek z podejrzeniem uwięźnięcia jajnika, klinicznie ujawniającym się jako bolesny, twardy, wielkości ziarna grochu lub małej fasoli guzek w pachwinie [1, 3, 4] Ryzyko martwicy jelita wskutek uwięźnięcia przepukliny wymagające resekcji oceniane jest na 0–1,4% przypadków. U chłopców przedłużony okres zaburzonego dopływu krwi do jądra przez uwięźniętą zawartość worka prowadzić może do zaniku jądra. Podawana w piśmiennictwie częstość występowania zaniku jądra u chłopców po uwięźnięciu przepukliny wynosi 2,6–5% [1, 3]. Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego (OZWR) stanowi najczęstszą przyczynę ostrych brzusznych chorób chirurgicznych u dzieci. Zapalenie wyrostka występuje w każdej grupie wiekowej, jakkolwiek najrzadziej u dzieci poniżej 4. pomiędzy 4. a 10., najczęściej powyżej 10. Częstość występowania OZWR szacowana jest od około pięć przypadków na 10 000 dzieci poniżej 5. do około 25 na 10 000 dzieci powyżej 10. [5–9]. Objawy kliniczne OZWR zależą od wieku dziecka, a także od położenia kątnicy i anatomii wyrostka robaczkowego. U starszych dzieci obraz kliniczny najczęściej podobny jest do spotykanego u dorosłych, natomiast w młodszych grupach wiekowych, a zwłaszcza u najmłodszych, obraz ten jest coraz bardziej nietypowy. Typowe umiejscowienie kątnicy wraz z wyrostkiem stanowi punkt McBurneya, położony w 1/3 odległości pomiędzy kolcem biodrowym przednim górnym a pępkiem. Należy pamiętać o możliwości innych położeń wyrostka, jak zakątniczo oraz w innych lokalizacjach, jak to może mieć miejsce w przypadku niedokonanego zwrotu jelit czy dużej mobilności kątnicy, często stwierdzanej u dzieci (ryc. 5). W tab. 5 przedstawiony jest klasyczny obraz kliniczny (badanie podmiotowe i przedmiotowe) zapalenia wyrostka. Wynik badania przedmiotowego jest najistotniejszy dla ustalenia właściwego rozpoznania. Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę, aby badanie było przeprowadzone ostrożnie i delikatnie, w pozycji leżącej dziecka, ze zgiętymi w kolanach nogami dla zmniejszenia napięcia mięśni przedniej ściany brzucha. Obecnie u prawie każdego dziecka z bólami brzucha wykonywane jest badanie ultrasonograficzne. Jego wynik bywa pomocny w ustaleniu ostatecznego rozpoznania zapalenia wyrostka, należy jednak pamiętać, aby kwalifikacja do leczenia operacyjnego lub dalszej obserwacji dziecka z podejrzeniem OZWR nie była podejmowana jedynie w oparciu o wynik badania USG. Typowy obraz ultrasonograficzny sugerujący stan zapalny wyrostka to widoczny powiększony wyrostek (ryc. 6). Również wyniki badań pomocniczych wykonywanych celem oceny parametrów stanu zapalnego (morfologia, CRP) oraz badanie moczu celem wykluczenia zakażenia układu moczowego powinny stanowić jedynie uzupełnienie procesu diagnostycznego. Typowy przebieg OZWR spotykany jest najwyżej u 2/3 dzieci, dlatego zapalenie wyrostka powinno być brane pod uwagę w każdym przypadku dolegliwości brzusznych u dzieci. Możliwe trudności diagnostyczne dotyczą przede wszystkim najmłodszych grup wieku (niemowlęta, dzieci w pierwszych kilku latach życia), a także dorastających dziewczynek z możliwymi problemami natury ginekologicznej [5, 6, 7, 9]. Rozpoznanie ostrego zapalenia wyrostka jest równoznaczne z kwalifikacją do leczenia operacyjnego, tzn. appendektomii. W ostatnich latach rzadziej spotykane są przypadki nacieku okołowyrostkowego u dzieci. Naciek formuje się przede wszystkim z sieci oklejającej zmieniony zapalnie wyrostek i proces ten zajmuje przeważnie kilka dni. W rozpoznaniu nacieku bardzo przydatne jest badanie USG. W przypadku ustalenia rozpoznania nacieku obowiązuje leczenie zachowawcze (antybiotykoterapia) z odroczoną planową appendektomią [5, 6, 8]. Podsumowanie Przepuklina pachwinowa jest jednym z najczęstszych zaburzeń rozwojowych podlegających planowej interwencji chirurgicznej u dzieci. Obecność przepukliny pachwinowej u dzieci jest następstwem niezamknięcia się uchyłka pochwowego otrzewnej, dlatego w prawie 98–99% przypadków u dzieci występuje przepuklina skośna. U chłopców przepuklina pachwinowa występuje 8–10 razy częściej w porównaniu z dziewczynkami, co wiąże się z udziałem uchyłka pochwowego w procesie zstępowania jąder do moszny. W każdym przypadku rozpoznania lub podejrzenia przepukliny pachwinowej dziecko powinno być skierowane na konsultację do chirurga dziecięcego. Odrębnym zagadnieniem jest uwięźnięcie przepukliny pachwinowej, grożące martwicą jelita i w związku z tym będące stanem zagrożenia życia. Największe ryzyko uwięźnięcia przepukliny istnieje u dzieci przed ukończeniem 1. (70% przypadków) i spada wyraźnie wraz z wiekiem. Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego jest najczęstszą przyczyną ostrych brzusznych chorób chirurgicznych u dzieci, a appendektomia najczęstszą operacją „ostrodyżurową” wykonywaną przez chirurgów dziecięcych. Zapalenie wyrostka występuje w każdej grupie wiekowej, jakkolwiek najczęściej u dzieci powyżej 10. Typowy przebieg kliniczny spotykany jest najwyżej u 2/3 dzieci, dlatego zapalenie wyrostka powinno być brane pod uwagę w każdym przypadku dolegliwości brzusznych u dzieci. Dziecko z podejrzeniem zapalenia wyrostka powinno byś skonsultowane chirurgicznie. Analiza przypadków klinicznych Przypadek 1. Trzymiesięczny chłopiec (ex-wcześniak 32 Hbd) z obustronnymi, olbrzymimi przepuklinami mosznowymi obecnymi od urodzenia zakwalifikowany został do leczenia operacyjnego przepuklin. U chłopca obserwowano zaburzenia pasażu jelitowego ze względu na stałą obecność pętli jelitowych w worku przepuklinowym. Operowany dwuetapowo – jako pierwsza operowana była nieco większa przepuklina po stronie prawej, a po miesiącu wykonano operację po stronie lewej. W czasie rocznej obserwacji pooperacyjnej nie stwierdzano nawrotu przepuklin ani uprzednich zaburzeń pasażu jelitowego. Przypadek 2. Rodzice zgłosili się z trzyletnią dziewczynką na ostry dyżur z powodu pojawienia się kilka godzin wcześniej bolesnego guzka w lewej pachwinie. W wywiadzie bez obserwowanej wcześniej przepukliny pachwinowej lewostronnej. Badaniem przedmiotowym stwierdzono twardy, bolesny guzek wielkości grochu w lewej pachwinie. Brzuch miękki, niebolesny. W usg obraz uwięźniętego jajnika. W trybie pilnym dziewczynka była operowana – odprowadzono niezmieniony lewy jajnik, wykonano plastykę kanału pachwinowego. Przypadek 3. Trzymiesięczny chłopiec ze stwierdzaną od urodzenia lewostronną przepukliną pachwinową przyjęty został w trybie ostrodyżurowym z podejrzeniem uwięźnięcia przepukliny. W wywiadzie nasilający się od kilku godzin niepokój, początkowo niechęć do jedzenia, potem wymioty oraz stale obecny w lewej pachwinie guz. W badaniu przedmiot... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź
– Zdarza się to gdy zawartość przepukliny przemieszcza się do worka i nie może powrócić na swoje miejsce. Jeżeli na przykład dochodzi do uwięźnięcia przepukliny pachwinowej, wówczas jelita przemieszczają się do worka przepuklinowego. Dochodzi przez to do obrzęku, co z kolei powoduje, że jelito nie może wrócić do jamy
Senior Member Zarejestrowany: Oct 2012 Wiadomości: 1096 Czy sa tutaj moze mamy ktorych maluszki mialy przepukline pachwinowa? Mieliscie juz operacje? Jak dzieciaczek nabawil sie tego? U nas to wina silnych kolek przez jakis czas myslelismy ze jakos samo sie mu to zaroslo mimow ze lekarz mowil ze konieczna jest operacja. Ale niestety jak malenstwo zaczelo chodzic znowu sie pokazala, o czym nas uprzedzano. Senior Member Zarejestrowany: Feb 2015 Wiadomości: 292 Odp: przepuklina pachwinowa Podbijam temat. Czy taka operacja jest poważna? Skomentuj Member Zarejestrowany: Dec 2012 Wiadomości: 92 Odp: przepuklina pachwinowa Nie stresuj się bo stres niczego dobrego Ci nie przyniesie a jedynie będzie Cię operacja niesie ze sobą ryzyko ale operacja przepukliny pachwinowej jest jednym z bezpieczniejszych zabiegów. Wiele dzieci to jako mama,ze jest to dla Ciebie duże zdenerwowanie, ale zobaczysz,ze już niedługo będzie po wszystkim, Zerknij sobie jeszcze na tą stronę: Jest tutaj artykuł o leczeniu przepukliny i może to Cię uspokoi. Skomentuj
. 18 422 248 170 168 350 310 7

operacja przepukliny pachwinowej u dziecka forum